လာတုန်းကလဲ တစ်ယောက်တည်းနော်
လက်တွဲခေါ်ကာ ဖေါ်မပါဘူး
ဥစ္စာချည်းနှီး ကိုယ်ထီးတည်း။
ပြန်သွားတော့လဲ တစ်ယောက်တည်းနော်
လက်တွဲခေါ်ကာ ဖေါ်မပါဘူး
ဥစ္စာချည်းနှီး ကိုယ်ထီးတည်း။
လာပြီးတော့နား
မသွားသေးခင် ချိန်လေးတွင်မှ
ဝန်းကျင်ယှက်နွယ် နှောင်ကြိုးသွယ်ကြ
ပြုံးရယ်မဲ့ငို ချစ်မုန်းပိုကြ
မလိုဒေါသ လိုလောဘနှင့် ဘဝရိပ်မြုံ ကကြိုးစုံခဲ့ ။
ကံကုန်မိုးချုပ် လက်တွဲဖြုတ်ကာ
သုတ်သုတ်စောလျင် ခရီးနှင်သည်
တို့သည်ဧည့်သည်ပါတကား။
မင်းကွန်းဆရာတော်
❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀
No comments:
Post a Comment